Wij ouders hebben ook toetsweek
Hoogbegaafde pubers hebben een scherpe geest, maar dat betekent niet automatisch dat ze stressbestendig zijn of goed kunnen plannen. En als ouder voel je die spanningen vaak net zo sterk. Hoe zorg je ervoor dat je tijdens een toetsweek met elkaar in balans blijft? Hieronder hebben we een paar tips voor jou als ouder in deze oh, zo fijne weken van het jaar 😉
Kind komt niet als hoogbegaafd uit de test. En nu?
Dit artikel is geschreven omdat er in onze praktijk steeds vaker kinderen worden aangemeld met de vraag of er sprake is van hoogbegaafdheid, waarbij hoogbegaafdheid vervolgens niet (eenduidig) naar voren komt in een begaafdheidsonderzoek. Wat is er dan aan de hand?
Autonomie vs verbinding: De balans tussen vechten voor je gelijk en je inleven in de ander?
In dit artikel gaan we dieper in op het spanningsveld van autonomie en verbinding. Wat betekent autonomie écht voor hoogbegaafde kinderen? Hoe interpreteer jij als opvoeder deze behoefte, en sluit dat aan bij wat je kind werkelijk nodig heeft?
7 Valkuilen voor Ouders van Hoogbegaafde Kinderen
Herken je dat? Je dochter komt uit school en is me toch een partijtje chagrijnig. Je probeert erachter te komen wat er aan de hand is en vuurt de ene na de andere vraag op haar af. Je krijgt het niet losgepeuterd. Uiteindelijk loopt ze zuchtend en gefrustreerd weg.
De moed om jezelf te zijn: Hoogbegaafdheid en de kracht van autonomie
Heb je ooit het gevoel gehad dat je keuzes maakt die eigenlijk niet echt de jouwe zijn? Dat je dingen doet omdat het zo hoort of omdat anderen het van je verwachten? Voor veel hoogbegaafde volwassenen is autonomie een diepe en natuurlijke behoefte.
Voor wie loop jij het vuur uit je sloffen?
Van de week wandelde ik met een van mijn cliënten over de Ginkelse Heide. Dat wandelen doe ik wel vaker onder werktijd. Lekker in het lijf en de mogelijkheid om de zintuigen alle ruimte te geven. De ochtenddauw was nog zichtbaar en bedekte de mooie, paarse heide. Ik was zelf volop aan het genieten, maar naast mij gebeurde iets heel anders.
‘Je moet eens wat minder perfectionistisch zijn!’
Hoe vaak krijgen mijn cliënten die opmerking niet om de oren geslagen? En eerlijk gezegd is mij deze opmerking ook regelmatig naar mijn hoofd geslingerd. Maar wat wil een ander daar nu eigenlijk mee zeggen? En wat brengt het bij jezelf teweeg als je dit maar vaak genoeg hoort? Doe ik dan zo moeilijk? Wil ik het té goed doen? Kan ik niet tegen fouten?
Je bent in rouw, alleen weet je dat zelf (waarschijnlijk) niet
Deze week was daar het breekpunt: ik kon alleen maar huilen. Niet van frustratie of overprikkeling of vanwege leed van een ander; dat zijn meestal redenen voor mij om te huilen. Maar nu huilde ik vanwege verdriet, het kwam uit mijn tenen. Daarna was ik moe alsof alle energie uit me was gezogen.
Zorg voor jezelf
“Zorg goed voor jezelf!” zegt men regelmatig tegen elkaar. Maar wat is dat eigenlijk, voor jezelf zorgen?
In dit artikel gaan we daarop in. Belangrijkste is dat je weet wat je nodig hebt en daar over kunt communiceren. Het lichaam is ons belangrijkste instrument dat ons iets kan vertellen over wat we nodig hebben. Luisteren we daar eigenlijk wel naar?
Van ‘rotmoeder’ naar de ‘liefste moeder’ binnen 1 uur
Het is de derde dag van het nieuwe schooljaar. Ik sta op het schoolplein om mijn kinderen op te halen. Als mijn zoon de klas uit komt lopen zie ik het al: een bleek snoetje boven zijn sterk gebruinde lijfje; hij is doodmoe. Toch frappant als je bedenkt dat hij tijdens de vakantie energie had voor tien. Zelfs toen hij 5 uur per dag zwemles had, was hij ’s avonds nog één grote positieve energiebom. Nu was daar niks meer van te zien. Het is blijkbaar even flink wennen aan het schoolritme, de prikkels die hij te verwerken heeft in de klas en alle nieuwe dingen die op hem afkomen.
