Bart Frumau-Luckman​

Ondanks dat ik redelijk vlot mijn weg heb gevonden op school ben ik in mijn verdere (werkzame) leven altijd zoekende geweest. Hoe kan ik écht zijn wie ik ben en doen wat bij me past op een manier die voor mij en anderen betekenis geeft? Ik pas in het hokje van mensen die niet in een hokje passen. Vaak stond ik op het punt dat het bekende niet meer werkte maar het nieuwe nog onbekend was. Hoe dan verder? Dit is mijn inspiratie, soms mijn frustratie maar ook wat mij zingeving geeft.

In 2015 ben ik, als mentor en trainer in aanraking gekomen met hoogbegaafde- en hoog sensitieve gelijken die ook niet in een hokje pasten. Niet gehoord, niet gezien en/of niet begrepen worden vraagt om veerkracht om je eigen pad te bewandelen binnen de samenleving. Hoe doe je dat als anderen je niet kunnen helpen, omdat de waarheid in jouzelf zit? Hoe doe je dat als je je (zelf)vertrouwen hebt verloren, als je je onzeker/angstig voelt, als je maar rondjes blijft draaien in je hoofd, als je het gewoon even niet meer weet?

Graag loop ik een tijdje met je op, op jouw levenspad, zodat je weet dat je er niet alleen voor staat en handvatten krijgt om weer te navigeren op jouw pad vanuit wie jij bent. Ik raak ontroerd door mensen die puur en vrij zijn. Mensen die zich klein voelen en groots zijn raken mij. Mensen weer puur en groots laten zijn. Mensen te laten loslaten wat niet langer dienend is. Dat is waarvoor ik hier ben. Binnen Praktijk Extralent sta ik jongeren bij, hun ouders en volwassenen met een ontwikkelvraag.