Aafke Sanders

Ik ben Aafke Sanders,  ik woon samen met mijn liefde Sander en onze drie dochters in Nijmegen. Mijn loopbaan laat zich het beste omschrijven met het woord ‘gaandeweg’. Na het VWO deed ik de studie culturele antropologie, de leukste studie die er is. Via vrijwilligerswerk bij Vluchtelingenwerk rolde ik het maatschappelijk werk in. Door mijn interesse in gezinnen en kinderen in de knel, rolde ik daarna via interne opleidingen  verder de jeugdhulpverlening in. Daar werkte ik samen met collega’s uit allerlei disciplines en al snel merkte ik dat ik de perspectieven die collega’s systeemtherapeuten inbrachten, razend interessant vond. Mijn interesse was gewekt en al snel wist ik; ik wil de opleiding tot systeemtherapeut doen. Ik deed de opleiding transculturele systeemtherapie, waar de systeemtheorie verbonden werd aan  inzichten uit de culturele antropologie om ook gezinnen uit andere culturen goed te kunnen begrijpen. Zo kwamen mijn start als antropoloog en mijn werkervaring als jeugdhulpverlener prachtig samen!

Nu werk ik alweer een tijdje als systeemtherapeut in de jeugdhulpverlening. De laatste jaren heb ik me steeds verder gespecialiseerd in het hoogbegaafde kind. Door alles wat ik leerde ging ik anders naar onze middelste dochter kijken die altijd moeite had met naar school gaan. Een begaafdheidsonderzoek en de conclusie uitermate begaafd volgde. Inmiddels zijn we weer een aardige tijd verder, bleek ook onze oudste dochter hoogbegaafd en zien we dat de jongste zich net zo ontwikkelt als haar oudere twee zussen. Inmiddels kan ik mezelf dan ook wel ervaringsdeskundige noemen; het is pittig om een gezin te runnen waarin iedereen intense emoties heeft, de ander zonder woorden aanvoelt maar tegelijkertijd snel overprikkeld raakt. Dat wordt soms een snelkookpan van heftige emoties waarin je als ouder mag blijven proberen de rust te vinden en alles in goede banen te leiden….

Als systeemtherapeut vind ik het waardevol om ouders te begeleiden bij het proces waar zij doorheen gaan nadat hun kind of kinderen hoogbegaafd blijken te zijn. Ouders van hoogbegaafde kinderen krijgen allemaal in meer of mindere mate te maken met vooroordelen van anderen, onbegrip, een zoektocht naar passend onderwijs of een zoektocht naar passende zorg. Misschien herken je wel helemaal niks van de hoogbegaafdheidskenmerken in jezelf en vraag je je af hoe je je kind goed kunt begrijpen. Of herken je juist heel veel en ga je met een andere blik naar je eigen schooltijd en loopbaan kijken. Veel ouders van hoogbegaafde kinderen komen uit een generatie waar veel minder aandacht was voor wat elk kind nodig heeft. Een ontwikkelingsvoorsprong of hoogbegaafdheid wordt dan snel over het hoofd gezien. Wat betekent dit voor jou als ouder? Wat heb je vroeger gemist? Hoe had het kunnen zijn als… Deze gevoelens en gedachten kunnen een mooie motivatie zijn om het voor je kind anders in te richten. Maar het kan ook een valkuil zijn: wat is van jou en wat is daadwerkelijk van je kind?

In dit proces worden blauwe plekken geraakt en komt soms oud zeer naar boven. Deze gevoelens en gedachten samen ontwarren maakt dat we kunnen gaan ontdekken wat je kind nodig heeft om zich goed te ontwikkelen en ook wat het daarbij van jou als ouder nodig heeft.